ارتباط وزن و شاخص های تحمل شوری در بچه ماهی آزاد دو تابستانه دریای خزرsalmo trutta caspius

به منظور بررسی توانایی تحمل شوری در بچه ماهیان آزاد خزر salmo trutta caspius (هم سن) با اوزان متفاوت (5، 15 و 25 گرم)، حدود 180 قطعه از این بچه ماهیان به مدت 10 روز به شوری 13 ppt، به طور مستقیم انتقال داده شدند. سپس، تغییرات اسمولالیته, هورمونهای کورتیزول و پرولاکتین سرم خون و همچنین تغییرات سلولهای کلراید, بیان ژن آنزیم na+,k+-atpase و کوترانسپورتر nkccدر بافت آبشش بچه ماهیان در آب شیرین و پس از مواجه با شوری 13 ppt مورد مطالعه قرار گرفت. ماهیان اوزان مختلف، واکنش های متفاوتی پس از انتقال به شوری 13 ppt نشان دادند. اسمولالیته در تمامی اوزان سطح بالایی در شوری 13 ppt، نسبت به آب شیرین نشان داد. در 5گرم، تعداد سلولهای کلراید به طور معنی داری افزایش و در وزن 25 گرم کاهش یافتند، اما در وزن 15 گرم، هیچگونه اختلاف معنی داری در تعداد سلولهای کلراید مشاهده نشد. این تغییرات در بیان ژن آنزیم na+,k+-atpase و کوترانسپورتر nkccنیز دیده شد. پس از مواجه با شوری 13 ppt، ایزوفرم ?1a آنزیم na+,k+-atpase در تمامی اوزان کاهش معنی دار و ایزوفرم ?1b تنها در اوزان 15 و 25 گرم افزایش یافت. به علاوه، بیان ژن کوترانسپورتر nkcc به طور معنی داری در اوزان 15 و 25 گرم در شوری 13 ppt بیش از آب شیرین بود. در نتیجه در ماهیان هم سن، وزن 5 گرم آمادگی قرار گیری در شوری را نداشته، اما وزن 15 گرم، دارای سازگاری بهتری به آب دریای خزر نسبت به سایر وزن هاست و پس از رسیدن به وزن 25 گرم به دلیل قرار گیری در آب شیرین تا این وزن، توان مقابله با شوری را در دراز مدت نخواهد داشت.